Door coronabeperkingen kunnen Indiase kinderen niet naar school. In Budhpura brengt Manjari de school naar de kinderen.
Het is geen geheim dat de coronapandemie India zwaar heeft getroffen. Bovenop overspoelde ziekenhuizen, zuurstoftekorten en een hoge dodentol is er nog een andere impact — eventuele langetermijngevolgen van deze crisis voor de kinderen van het land.
Corona en schoolsluitingen
Vorig jaar gingen ruim anderhalf miljoen lagere en middelbare scholen in India dicht om de verspreiding van het virus tegen te gaan. Eind 2020 begonnen enkele staten de scholen opnieuw te openen voor oudere kinderen. Maar volgens Manish Singh, secretaris van Manjari, de lokale ngo die actief is in Budhpura, Rajasthan, zijn scholen in de streek nog altijd gesloten. Op lange termijn heeft dit — niet alleen voor de kinderen, maar ook voor hun toekomstige gezinnen — tot gevolg dat ze de komende jaren minder zullen kunnen verdienen.
Varun Sharma is programmadirecteur bij Aravali, het agentschap dat een brug slaat tussen de Indiase overheid en lokale organisaties zoals Manjari. “Gezien de lage leerniveaus,” zegt hij, “zal het volgens onze experts nog eens vier à vijf jaar duren om de achterstand als gevolg van de lange lockdown in te halen.”
En wel als de kinderen opnieuw naar school gaan. Hun leergierigheid op peil houden is een grote uitdaging. Vóór de crisis gingen er in heel India naar schatting zes miljoen kinderen niet naar school. Nu hebben in het hele land 247 miljoen kinderen te weinig tijd doorgebracht in de klas en bestaat de vrees dat velen nooit naar school zullen terugkeren.
De oorzaak hiervan is deels dat sommige kinderen terug gaan werken, wat het met succes aan banden leggen van kinderarbeid voor een deel heeft afgezwakt. Absolute armoede is een van de drijfveren achter kinderarbeid. Niemand kan het de ouders kwalijk nemen dat ze denken dat hun kinderen maar beter geld kunnen verdienen als er geen school is en ze niets om handen hebben.
Manjari brengt de school naar de kinderen
Ook nu was Manjari druk in de weer met bezoekjes aan gezinnen om uit te leggen dat werken minder oplevert dan de ontwikkeling van het kind. Het gevaar is reëel dat werken de toekomst van het kind op het spel zet, omdat het daarna geen zin meer heeft om terug naar school te gaan.
In zekere zin is Manjari de “school” geworden. Hoewel de centrale overheid vorig jaar initiatieven voor afstandsonderwijs in het leven heeft geroepen, in een poging de schoolsluitingen te compenseren, is de enorme internetkloof tussen steden en het platteland een grote handicap. Vóór corona had naar schatting slechts 4% van de gezinnen op het platteland toegang tot internet. “Voor gezinnen in Budhpura is een mobiel Android-toestel met internettoegang nog een verre droom,” merkt Manish op.
Zodra de coronabeperkingen het toelieten, brachten vrijwilligers de school naar de kinderen. Onderwijsvrijwilligers kregen instructies en de verantwoordelijkheid om honderd gezinnen te bezoeken. “We vormen kleine groepen kinderen,” zegt Manish, “en de vrijwilligers bezorgen de kinderen werkbladen op basis van een minimaal opleidingsniveau. De ingevulde werkbladen krijgen we terug voor feedback.” De vrijwilligers wisten een duizendtal kinderen in Budhpura en de omliggende dorpen te bereiken.
Het belang van spelen
Alleen maar werken en geen plezier maken… is nooit goed. “De ontwikkeling van de kinderen loopt ook psychologische schade op, omdat hun hele omgeving onder de beperkingen lijdt,” zegt Manish. “Daarom hebben we sportmateriaal onder twintig groepen van kinderen verdeeld. Zo kunnen ze in een veilige omgeving met hun vrienden spelen en over hun problemen praten.”
De teams bezochten ook werkplaatsen, waar ze spelletjes organiseerden en in de buurt verhalen vertelden. Zo kunnen kinderen van twee of drie, die niet alleen thuis kunnen blijven wanneer hun ouders gaan werken, een uur of twee spelen.
Mobiele bibliotheken brengen boeken naar de kinderen
Een van de meest succesvolle initiatieven om de leergierigheid van kinderen op peil te houden, was de bibliotheek. Omwille van de pandemie ging de centrale bibliotheek — in het kantoor van Manjari in Budhpura — vorig jaar onvermijdelijk dicht. Daarom werd de mobiele bibliotheek bedacht, die tot zestig boeken tegelijk naar verschillende dorpen brengt.
Manjari zorgt voor de nodige financiering van dit initiatief, waarvan de waarde het afgelopen jaar duidelijk is geworden. Ruim 3000 boeken werden ontleend en de vraag naar nieuwe boeken neemt toe.
Vaststellen dat met een relatief kleine investering een verschil kan worden gemaakt, is een van de meest hartverwarmende aspecten van onze inspanningen om de levensomstandigheden te verbeteren.“Afgelegen mijnstreken zijn moeilijk bereikbaar,” legt Varun uit. “Er werd gesuggereerd om met een kleine investering een elektrische riksja -die helemaal niet duur is- te kopen om afgelegen gebieden te bereiken zonder brandstofkosten.Zo kunnen we boeken tot bij deze kinderen brengen en hun leergewoontes ontwikkelen.”
Gebrek aan wetenschappelijke voorzieningen
De problemen als gevolg van corona aanpakken heeft een andere nood aan het licht gebracht, die niets te maken heeft met de pandemie. “De kinderen beschikken niet over de nodige voorzieningen om wetenschap en wiskunde te leren,” zegt Manish. “Omdat er geen leraren zijn voor deze vakken, kunnen we de interesse bij kinderen niet aanwakkeren. En het is net op de leeftijd van negen, tien en elf jaar dat een kind zich een studiehouding eigen maakt.”
Vandaar dat voor er voor kinderen geen andere keuze is dan menswetenschappen studeren — wat de toekomstige vaardigheden van het land beïnvloedt. “We staan in contact met plaatselijke consultants,” zegt Manish. “Zodra de coronapandemie voorbij is, willen we in het centrum een zaaltje inrichten waar kinderen naar experimenten kunnen komen kijken.”
Hiertoe worden bij No Child Left Behind de mogelijkheden onderzocht om in boeken, wetenschapssets en andere hulpmiddelen te voorzien, zodat de interesse van kinderen in deze vakken van jongs af aan kan worden aangewakkerd.
Maar dat is nog toekomstmuziek. Nu richten we al onze inspanningen op het geëngageerd houden van de kinderen en hun gezinnen, tot het moment waarop de coronabeperkingen voorbij zullen zijn.
Lees meer over Manjari, de lokale organisatie in Budhpura.